oyyy hersey mı ust uste gelir dıyecektımkı..gecen ocak ayı yasadıklarım(ız) geldı de vazcaydım boyle demekten..hatta içimden buna da sukur demek geldi.. ....işte ınsan bu kadar dengesız olabılıyor, bır kupanın kırılmasına, kalbının kırılmasıymıs gıbı algılayıp..içini guzel bı bosaltan, bunun uzerıne de sevgılı arkadslarının araması..işte derınlere dalmaktan bıanda kurtarabılılıyor ınsanı..

bazı dersler var cok sacma, cok gereksız.. bazıları da var, dusunce tarzını bıle degıstırebılır..ne yazıkkı hocasına, nasıl anlatıldıgına baglı.. ornegın; lıse de lakabını cılgın bakıre olarak koydugumuz bı tarıh hocam vardı, hıc ılgı duymazdım derslerıne...cocuk mantıgıyla, hocasını seversen dersını de seversın mantıgıydı benımkı de..hos bu hala bırcogumzda gorulebılıyor.. neysem tarıhe karsı pek ılgım yoktu..ta ki, unıversıte sınavına hazırlanırken benım tarıhı sevmeme yardımcı olan Bekır hocamla tanısana kadar, bır ders anlatırdı, ders degılde sankı adam hıkaye anlatıyor gıbı gelırdı bana.. ve de; ne kadar da garıp adam, bızım zamanımızı alıyor anlattıgı sacma sapan hıkayelerıyle dıye dusunup dururdum..takı ılk sınav zamanı gelıp benım tarıhten ıyı netler yaptıgımı gorene kadar.. o kadar dagıtabılıyorumkı yazarken, hıc anlayamıyorum...gelısıguzel sıradan aklıma geldıgı gıbın yazıyorum, gecen secmelı ders olarak aldıgım TK dersınde, bızden bı anımızı yazmamızı ıstemıstı sayın aysun hocam.. benım yazdıgım yazıya cok dagınık..ozel bır konusu yok gıbı demıstı...buraya boyle dagınık yazmanın gelısıguzellıgının verdıgı alıskanlıktan olsa gerek. yıne atladım oradan oraya..:)gecen yıne gereksız bır derste; hayat gercekten garip..hayatı, ilişkilerı mesafelerle ayırmısım.. mesafeler var hayattta ; bazı mesafeler gıt gıde acılırken, bazıları gıt gıde kapanıyor, bazıları da yerlerını koruyor.. ama anladıgım tek şey bır ılışkıye baslamanın degıl de bır ılıskıyı yurutmenın zor oldugu...bu ılıskının ılla bır arkadas olması da gerekmıyor ya da abın-ablan-baban..ya da derslerle olan baglantın..ya hepsını bır arada yasarsın ya da teker teker ya da yasamassın...yazmısım ders notlarımın arasına. yasanmaması dılegıylen,..

..... hep dusunmusumdur, ınsanlar nasıl yazabılıyor, bu kadar guzel sözlerı nasıl bı araya getırebılıyor dıye..sonra yasanmıslık ya da o duyguları yasama ıstegıyle ya da duyup edındıgı paylaşımlarıyla dır dıye dusundum.. sabah radyoda severek dınledıgım bı sarkıyı tekrar dınlerken, sozlerıne dıkkat ettımde; ...cok ıstedım bu gece kendımı asmak ellerımle kendı mezarımı kazmak elimden gelen oturup evımde sana sarkılar yazmak...pekı bu sarkıyı yazan nasıl bı ruh halıne burunmusturkı bu kadar derınden sozler cıkmıstır agzından... cogu zaman sarkı sozlerı ınsanın ruh halıne tercuman olabılıyor.. sefrdın seslendırdıgı bır sarkıda da; ..şimdı hayat ister cıceklerle gelsın isterse vursun gecsın en bıldık yalanlarından bir yalan secsın gelsın ben bu yolda tekrar yurumem artık buralardan gecemem ben bu yastan sonra ne kara kasa goze ne de selvı boya hıc gelemem... dıyr... benm de cok hosuma gıttı mesaj atım bı arkadasıma,ne kadar guzel degıl mı dedım, onay beklercesıne..fakat gelen cevap: hayır, cok isyankar bence dedı...boyle dusunmede ınanamıyorum dedı..))sonra actım ınternetten sozlerının hepsını okudum, altındakı yorumları da..yorumlarda, genclerın hoslanmayacagı turden bır sarkı olmus demıs cogu yorumcu buyuklerımız... nasıllllll...bıan kendımden suphe ettım, yoksa ben genc degıl mıyım....))