ölüm..
en ağırı, en acısıymış..
hasta yatağında üç ay bekledikten sonra hem de
canım babaannem, atamız, hükümet kadınımız, köyümüz, vatanımız, tek büyüğümüz..
geride kalan sağlarla ayakta duruyorsun,
ha bir de arkadaşlarınla, gerçek dostlarınla..
seni hergün soran Allahın ispanyoluyla..
hayat işte..
bir gün varız bir gün yokuz..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
şu zor günlerden geçerken, kaan a destek olmaya çalışırken onun umursamaz davranışları beni çok etkiledi... içinde neler yaşıyordu acaba? ca...
-
çok mu çabuk normalleşiyorum(uz).. gitmek istemek, gidememek, gitsen işe yaramayacağını düşünmek.. üstüne ordakilere yük olmak.. burda elin...
-
nasıl anlatılır nasıl parmaklar konuşturulur... tarifi olmayan bir bir acı.. büyük enkazdan bu yana 71 saat olmuş... ben tam 4 kere işe gel...
-
eylül.......... sana çok şey yükledim.. babamın doktoru... yıllar sonra dört duvarlı bir varlığa sahip olmak.. ve buna sevinememek............