pek sabahladığımı bilmem, hatta hatırlarımda..
ilkinde ingiltere deydim, bir istnbul masalını tekrar izlemek adına güneşin doğuşuna, havanın aydınlanmasına şahit olmuştum.. sanki biranda sabah oluvermişti..
ikincisi ise, bir cumartesi gecesi abimle film izlerkendi..yine bir anda aydınlanıvermişti hava..
ve.. şimdi ise, belki içtiğim kahveye, belki gözlerimdeki morluklara inat, belki yine beni mutlu eden, yani yine yine yeniden bir istnbul masalına sürüklenmem.. ve yine kafamdaki o eşşiz soruya, acaba gerçek hayatta Mehmt Aslntuğ'un canlandırdğı selm arhn karakterinden var mıydı, şu ucunu bucağını göremediğimiz kavanoz dipli dünyada..:/  diyeceğim o ki, ilk kez bir kış sabahının inatla aydınlanmamasına şahit olmakta varmış..
olurya bir gün gelir ya
olur ya kader bu ya olur ya…
sevgilerle sevgiler sevgili Kırac a ;)