.....

uzaklardaki 2015 ten beri çok vaktimi aldı, sanırım bora hayatımdayken düşünmedim.. yıllardır biriken  mesajlarını bora yla tanıştıktan sonra silmem, fotolarını hala saklıyor olmam... muhtemelen saf bir ilişki yaşadığım için bu kadar masum geldiğinden her şeyi tutuyor olmam... ama şuan anlıyorumki saf olan şey sadece 2015 de bıraktığımmış.. yenisi hiç de öyle değilmiş, öyle olmasını da beklememde kocaman bir  hataymış zaten.

bu taslak olarak kalan bir yazıymış, devamı bugüne kısmetmiş....

şimdi yeni birini hayatıma almaya çalışmadan hemen önce vedalarımdan birini gerçekleştirdim.. en sessizini ve en kırgınınından, umarım bu sonuncusudur....

........

biriyle tanışmaya gitmeden önce ilk kez olumsuz düşünmeden hatta neden iyi geçmesinki, geçmemesi için bir sebep yok diye düşünerek hareket ettim..

ve bu bana çok iyi geldi.

ama sanırım bir ilişkiye başlamayı beceremiyorum, karşımdaki de bu konuda beceriksiz ise devamını getiremiyorum... umarım şimdi başarılı olurum,

bana şans dile sevgili günlüğüm..

 işte yazacaksan sonradan o ilk mesajı da atmaman lazım ama neyse....

şuan göz yaşları içinde düşününce; ne kadarda onur kırıcı bir cümle.. ne kadar ağır..

ben gerçekten böyle biri miydim? bu sözleri duyacak. bu sözleri hak edecek?

ne olmuş ilk aşkımsa, ne olmuş hayatı sorgulamaya başladığımda ona o kadar anlam yüklediysem..ne olmuş konuştuğumuz dialoglar gözümde sürekli canlanıyorsa.. son bir yıldır kafamın büyük bir bölümünü ona yorduysam.. hayır hayır ben bu kadar değersiz olamam.. 

yani kısaca; Can Yücelin de dediği gibi; karşınızdaki insan sizi  hayatında nereye koyuyorsa, siz de onu tam olarak oraya koyun....    üle işte... Can abimiz özetlemiş durumu, denemeler başlasın...

 

'gel gidelim yolları bana sorma.. ne bileyim...

gidelim buradan pusulam rüzgar..

kendimi yediğim yılları bana sor, var mı hevesin?

gidelim buralardan pusulam rüzgar.............'

dün melike şahin in konserine gittim, ne kadar hisli şarkıları vardı.. damar ya da dikine dikine kesmelik dedikleri bu olsa gerek.. her seferinde bu kafalara nasıl girmişimde yazmışım, nasıl bu kadar ağır duyguyla yüklüymüşüm....diyip diyip durdu..

ki bizi yaşadıklarımız bugüne getirmiyor muydu?

yaş aldıkça; insan olgunlaşır diyorlar, tabiki vardır ilişkisi, ama asıl olan; insan yaşadıkça, deneyimledikçe bir şeyleri asıl o zaman olgunlaşıyor..

üle işte...saat kaç oldu, odaklanamıyorum işime, olsun bu da arada gerek...belki de artık çalışmak istemiyorumdur..  

aslında uzaklaşacaksın.... çooook uzaklara gidip uzaklardan çalışacaksın...haftadada bir gelip toplayıp çıkacaksın iştenn.. ben bunu bir düşüneyim..

 eylül..........

sana çok şey yükledim..

babamın doktoru...

yıllar sonra dört duvarlı bir varlığa sahip olmak.. ve buna sevinememek..............

pandemiden sonra salon sporuna başlamak.. hem de hocadan özel ders ile..

işle ilgili sorumlulukları azaltmaya devam etmek...

yeni mottalar üzerinden gitmek; değer gördüğün yerde kal... gibi 

tam bu sebepledirki; uzaklardakinden uzaklaşmak....gibi... ve de arkadaş, akraba temizliği..

uzunncaaaaa hatta yıllar sonra hayaller kurmak...

kısa vadedekiler; haftanın iki günü yüzüp iki günü hocayla spor yapmak...

motor ehliyeti almak, hatta iki gün sonra kayıt oluyorum bak..

insanlara haddini bildirmek...

babamın dr işleri bittikten sonra; ayvalıkta deniz kenarında 10-15 günlüğüne bir ev kiralamak ya da yakın arkadaşımla karavan kiralayıp koy koy gezerek, uzaktan çalışarak uzaklaşmak...

arkadaşlarımın tavsiye ettiği insanlarla görüşmek..

uzun vadedekiler; üzerine düşünüp yazacağım..

uzaklardaki üzerine çok kafa yorup üzülüp kırılıp üzerine de kendin için en değerli kitabını verdikten beş gün sonra, kızgınlıkla hareket edip bir tanışma teklifini de kabul edip, çocuğun hiçbir suçu yokken tersleyip, arkadaşının sazlı sözlü doğumgüne gidip, orada tam eğlenmeye başlayacakken bir kayıp haberi alıp, aklına bir kez daha; hayatın çok kısa olduğu gelip, yine uzaklardakine hasret duyup, burnunun direğinin sızlamasıyla telefondan uzaklaşarak kendini korumanla buluverirsin. hayat işte aynen böyle bir tarajedi....son bir haftanı soluksuz bir cümlede bir çırpıda yazacak kadar kısa ya da bir duyguyuyu bir paragrafla anlatacak kadar güzel olabilir....hayat işte bu, ne olacağı belli değil... ama bu kadardır.. hayat kısadır yahu... kısa... hayat gerçekten çok kısa.... keşke bunu bir kayıp haberi almadan da idrak edip öyle yasasak ya...

 en sevdigim siirin adidir ‘kargo’ bu aksam okurken, neden siir seven sana kargo yapmiyorumki diye gecirdim icimden…evet evet gercek olsun bu, yarin ilk is seni kargolamak olsun en sevdigim siir kitabim:.: hem de siirin kiymetini bilen birine..☺️

selam uzaklardaki..

ben kısacık zamanda sana çok şey yüklediğimi farkettiğimi anladım. eskileri hatırlamak, seninle sohbet muhabbet etmek iyi gelmişti. uzun zaman sonra ilk kez böyle heyecanlanmıştım. ama ben sanırım yanlış bir enerji aldım. bugüne kadar da defalarca çiçekle birlikte gönderdiğin notu okuyunca, sana ulaşmak için zorladım kendimi. umarım her şey yolundadır, belki zamana ihtiyacın vardır.. neyse dediğim gibi ben hatıramdaki u.. dokundum ve onu çok özlediğimi farkettim. kendine çok iyi bak, az migrenli, bol sağlıklı ve hoşça kal. hayat kısa, ben unutuyorum sen unutma.. sevgimle.....

evet ilk kez birine wh da, blogumda olduğum gibi açılmıştım.. evet yeni yaşımla birlikte 2022 kararlarımdan biri de duygularımı daha açıkca dile getirmekti...ve bunu değerli bulduğum insanlarda uygulamaya başlayacaktım..

ilki benim için çok değerli olan çook eski ve benim icin her zaman hayatimin bir kosesinde  olan biri icindi….

 tüm çıplaklığımla duygularımı mesaj kutusuna yazıp göndermiştim.. evet aşırı hafiflemiştim hem mental olarak hem beden olarak...

sonu hüsrandı..

ve sonuçç, sonuç ne mi, koca bir HİÇÇÇÇÇÇ......

olsun belki şuanda çok değişti, yıllar onu çok değiştirdi.. hatıramdakine yazmıştım ben...

ben kendi hayallerimdekine yazmıştım...

hayalimde o; o kadar değerliki....

işte öyle bir şey..

bazıları hayatı doya doya yaşamaya

bazıları birilerinin kölesi olmaya

bazıları ana karakterlerin yanında yan oyuncu olmaya

bazıları onu bile olamayıp konuk oyuncu olmaya birilerinin hayatında

bazıları ise sadece çalışmaya

bazıları doğup,iş sahibi olup, evlenip çoluk çocuğa karışmaya, ve mutlak sonu beklemeye

bazıları sadece miadını doldurmaya

bazıları bazılarının hayatlarına destek olmaya

bazıları ise her duyguyu dipte yaşayarak bazılarının hislerine tercüman olmaya gelmiştir şu hayata..

Birhan Keskin gibi;

sana buraya bazı şeyler koyuyorum, yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun, olmassa da olsun, bir zararı yok, burada dursun...