gecenin bu saatinde uykun kacar..
instagramda oyalanirsin..
karsina hakan altug cikar..
ve derki:
eger gercekten seviyorsa arayacaktir,
eger aramayiyorsa
eger aramiyorsa;
zaten hicbir zaman sevmemistir arkadaslar
herkes rahat olsun... der
nokta.

az evvel km lerce uzaktaki arkadaşımla görüntülü konuştuk..
ne olduysa müzik mırıldanmaya başladık derken, pc den şarkıyı açtım..
bianda el kol hareketleriyle ritme ayak uydurmaya çalışırken, Duman çıktı karşıma
kendimi yatağın üzerinde kafamı sallayıp, zıplarken buldum..
tabi karşımdaki deli durur mu!
başladık çılgınlar gibi dans edip, zıplamaya..
gulmeye, geçmişteki anılara daldık gittik..
o kadar enerji dolmama rağmen, kamerayı kapatırken; tekrardan mesafeyi hissetmemle birer damla dökülüverir bu bedendeki gözlerden..

aaahhhh..
mesafeler..
biri gider amerikaya
biri gider göynük e
diğeri ise izmir e..

demekki ben de sevdiklerimle böyle  sınacakmışım..
ne yapalım,
bir 'kader' kelimesi, yine yeniden,buraya böyle güzel yakışabilirdi..

yoga yapmak..

ilk zamanlar zor geliyordu hatta çoğu zamanda komik..
başlarda mantra dinlerken kendimi tutamayıp kıkırdamalarım, sonralarında ise; kendim eşlik etmeye çalışmalarım..
ne güzel günlerdi.. bana katkıları çok oldu.. sadece bedenimle değil ruhuma dokunması..
çook teşekkür ediyorum burdan yogi hocama..
tekrar buluşmak üzere..