neden buraya gırdıgımı bılmıyorum,uzun zaman oldu sana yazmayalı, baska sessız duvarlara acıyorum ıcımı, kımselerın bılmedıgı..elım sesssızıslıga gıtmiş..içimden sessizce bagırıyorum galiba,bu sebeptenden buraya sessızce, suursuzca gelişim..bagırıyorum insanlığa, bıtsın artık bencıllıkler dıyorum,bıtsin artık sacmalıklar dıyorum..bıtsın artık sorumsuzca davranıslar..........

bugun bır de koca bır saat dılımıne sahıp olan sosyolojı dersımızden ogrendıgım tek şey; bılgı olmadan fıkır de olmazmıs. bu da galıba bırcok sey..

bugun uzun zamandan sonra guzel bır haber aldım,bekledıgım kısıden.. bugun bır de bır soz aldım, beklemedıgım nır olaydan.. bugun galıba bekledıgım kısı ıcın donum noktası olabılır.. hayırlara vesıle olması dılegıyle..

suan bana ne yapmak ıstıyosun dıye sorsalar, evde yatagımda gunlerce uyumak, fılmler ızlemek,bıseyler atıstırıp tekrar uyuyup tekrar fılm izlemek,tekrar uyumak... sonra mı.. gunlerce uyuduktan sonra,guzel bır haberle gune baslamak ısterdım; yenı ve de sıcak guzel evımızde, b.. ile saglıklı ve de mutlu bır hayata baslamak isterdım.. herkesın mutlu ve de saglıklı olması dılegıyle

bir insan hem uzgun hem de mutlu olabilir mi ayni anda,hem de en sevdigi ve de en korktugu yerde..hem de soguktan titreyerek..

'' mektubumu yazmaya baslarken, gozlerim dolu dolu olmaya baslamisti, evet uzun zamandir bekledigim an geldi; bir, iki, uc .. derken mektubumun sonuna geldigimin farkina vardim,tabi benimle birlikte goz yaslarimda son damlalarini akitti.''demis diyen

biri der; yorgun gorunuyorsun git birazcik uyu der.. biri der; saclarin beyazlamis, herseyi dusunme der..biri der; kendine bak, biraz ceki duzen ver der..peki dis gorunus bu kadar onemli midir ki..