en sevdigim siirin adidir ‘kargo’ bu aksam okurken, neden siir seven sana kargo yapmiyorumki diye gecirdim icimden…evet evet gercek olsun bu, yarin ilk is seni kargolamak olsun en sevdigim siir kitabim:.: hem de siirin kiymetini bilen birine..☺️

selam uzaklardaki..

ben kısacık zamanda sana çok şey yüklediğimi farkettiğimi anladım. eskileri hatırlamak, seninle sohbet muhabbet etmek iyi gelmişti. uzun zaman sonra ilk kez böyle heyecanlanmıştım. ama ben sanırım yanlış bir enerji aldım. bugüne kadar da defalarca çiçekle birlikte gönderdiğin notu okuyunca, sana ulaşmak için zorladım kendimi. umarım her şey yolundadır, belki zamana ihtiyacın vardır.. neyse dediğim gibi ben hatıramdaki u.. dokundum ve onu çok özlediğimi farkettim. kendine çok iyi bak, az migrenli, bol sağlıklı ve hoşça kal. hayat kısa, ben unutuyorum sen unutma.. sevgimle.....

evet ilk kez birine wh da, blogumda olduğum gibi açılmıştım.. evet yeni yaşımla birlikte 2022 kararlarımdan biri de duygularımı daha açıkca dile getirmekti...ve bunu değerli bulduğum insanlarda uygulamaya başlayacaktım..

ilki benim için çok değerli olan çook eski ve benim icin her zaman hayatimin bir kosesinde  olan biri icindi….

 tüm çıplaklığımla duygularımı mesaj kutusuna yazıp göndermiştim.. evet aşırı hafiflemiştim hem mental olarak hem beden olarak...

sonu hüsrandı..

ve sonuçç, sonuç ne mi, koca bir HİÇÇÇÇÇÇ......

olsun belki şuanda çok değişti, yıllar onu çok değiştirdi.. hatıramdakine yazmıştım ben...

ben kendi hayallerimdekine yazmıştım...

hayalimde o; o kadar değerliki....

işte öyle bir şey..

bazıları hayatı doya doya yaşamaya

bazıları birilerinin kölesi olmaya

bazıları ana karakterlerin yanında yan oyuncu olmaya

bazıları onu bile olamayıp konuk oyuncu olmaya birilerinin hayatında

bazıları ise sadece çalışmaya

bazıları doğup,iş sahibi olup, evlenip çoluk çocuğa karışmaya, ve mutlak sonu beklemeye

bazıları sadece miadını doldurmaya

bazıları bazılarının hayatlarına destek olmaya

bazıları ise her duyguyu dipte yaşayarak bazılarının hislerine tercüman olmaya gelmiştir şu hayata..

Birhan Keskin gibi;

sana buraya bazı şeyler koyuyorum, yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun, olmassa da olsun, bir zararı yok, burada dursun...

bir koca yılı daha geride bırakmaya çok az kalmıştı. 2021 de bir önceki yıllar gibi; iyisini kötüsünü, çirkinini güzelini, kahkahasını ağlamasını bir arada barındıran klasik bir yıldı derken, son dakika değişikliğiyle kendimi güncellediğim, kendi duygularımı açıkça dile vurduğum bir yıl oldu. 

meğer ne kadar güzel bir şeymiş duygularını gizlemeden saklamadan dile ya da parmaklara vurabilmek. bir anda bedenimle birlikte ruhumun 10 kg kadar hafiflediğini hissetmek ne müthiş bir hissiyatmış...

evettt yıllar oldu seninle parmaklarımın kavuşmaması..

covid miydi beni buraya getiren, ya da onun sağladığı boşluk muydu .. boşluk muydu beni buraya getiren ya da gerçek anlamdaki ilk sevgilinin terkedişinin acısımıydı beni buraya getiren.. ya da;müşterinin whatsspp durumundaki blog muydu tekrar sana kavuşmamı sağlayan ya da ben miydim sana kavuşmak içi bahane bekleyen...ne önemi varki gelmiştim bir kere. selam vermeden gitmek ayıp oourdu sanki...

evet kalem arkadaşım,

yıllar geçti, ben çok şey yaşadım, kayıplar verdim maddi manevi, çok acıydı birçoğu...

ama bununla birlikte büyüdüm de.. zaten hep olgun biriydim ama içimdeki çocuğa asla dokunmazdım.., o da baya bir büyümek zorunda kaldı, ergenliği sert bir geçişle atlayarak gençliğine adım attı..hatta gerçek anlamda ilk sevgiliği bile deneyimledi.. valla bak, doğru söylüyorum..hatta bak birşeyler bile paylaşasım geldi..

eyy sevgili, sen hiç bilmeyeceksin burayı, hiç okumayacaksın ama yine de yazmak istiyorum.. ha şunu da söyleyeyim, kendini fazla bir şey sanma, seni bu kadar yücelten benim sana yerli yersiz duygularımı atfetmelerimdir.. oh bunu da dediğime göre rahat rahat yazabilirim.

güzel bir duyguydu seninle güne günaydın diyerek başlayıp, iyi geceler diyerek bitirmek..seninle gülmek, gezmek, dolaşmak, yemek yemek, çocukça ağzındaki kirazın çöpünü en uzağa fırlatma yarışı yapmak...güzeldi seninle öpüşmek, öpüşmeyi öğrenmek...güzeldi be.. daha aklıma gelmeyen bir sürü şey...

ama aynı zamanda gerekli gereksiz tartışmak, küsmek, en ağırıda küfür duymak..kötüydü be, hatta çok çirkindi.. keşke her şey yaşanıp bir sona gelindiğinde insanlarda güzel bir elvadayla kalabilse, çizgisinden ödün vermese, ama zor olan bu olsa gerek..ben zoru yapıyorum sevgili  sevgilim,şuraya usulca sessiz bir  ''elveda'' bırakıyorum.

mutlu,umutlu ve covidsiz kalman dileğiyle,

sessizıslık

gecenin bu saatinde uykun kacar..
instagramda oyalanirsin..
karsina hakan altug cikar..
ve derki:
eger gercekten seviyorsa arayacaktir,
eger aramayiyorsa
eger aramiyorsa;
zaten hicbir zaman sevmemistir arkadaslar
herkes rahat olsun... der
nokta.

az evvel km lerce uzaktaki arkadaşımla görüntülü konuştuk..
ne olduysa müzik mırıldanmaya başladık derken, pc den şarkıyı açtım..
bianda el kol hareketleriyle ritme ayak uydurmaya çalışırken, Duman çıktı karşıma
kendimi yatağın üzerinde kafamı sallayıp, zıplarken buldum..
tabi karşımdaki deli durur mu!
başladık çılgınlar gibi dans edip, zıplamaya..
gulmeye, geçmişteki anılara daldık gittik..
o kadar enerji dolmama rağmen, kamerayı kapatırken; tekrardan mesafeyi hissetmemle birer damla dökülüverir bu bedendeki gözlerden..

aaahhhh..
mesafeler..
biri gider amerikaya
biri gider göynük e
diğeri ise izmir e..

demekki ben de sevdiklerimle böyle  sınacakmışım..
ne yapalım,
bir 'kader' kelimesi, yine yeniden,buraya böyle güzel yakışabilirdi..