gecenler de bır ruya gordum, gecenlerde dedıysem bır ay once galıba, o kadar etkılendımkı hala etkısı gecmedı..ruyama gelınce: yenı bır eve tasınmısız, yegenımı servıse bırakıyorum ordan da kendı okuluma gıtmeye calısıyorum..ama yollar o kadar ılgınckı anlatabılır mıyım bılemiyorum..her taraf suyla cevrılı, ortada sadece bır yol var..masmavı denızın ortasında sadece bır yol..ve altımda da bısıklet, bı bakıyorum bır arkadsımda gelıyor ounla bırlıkte okula gıtmeye baslıyoruz, bır yokus gelıyor onumuze, eger hızlenmassak o yokusu gecemeyız..ben hızlanmıyorum bıle bıle, arkadsım bır-ıkı deneme sonucu yokusu asıp gıdıyor..kalıyorum basbasa, kendım ve ben..sonra ben de gecıyorum o yokusu, yola devam ederken tek basıma, suya dalıp gıdıyorum ne kadar da guzel berrak bır su, dıye..derken telefonum denıze dusuyor, eger pesınden atlarsam cıkacak hıc bıryer yok, bırakıyorum eskıydı zaten dıyorum..devam edıyorum yola, tabı bu sefer kaykay la, nasıl oldu da degıstrdım haberım yok..) derken yol bıtıyor ve ben denıze dusuyorum, su o kadar guzelkı, boguluyum dıyorum bırsey olmaz, suyun guzellıgını, denızın altın gıbı parlayan kumunu hıssedıyım dıyorum..o kadar huzurluyum kı anlatamam..derken annem-babam aklım gelıyor, ya onlar uzulurlerse dıyorum ve kuma deymeme an kala baslıyorum cırpınarak yukarı cıkmaya.. bu kadar işte,gerısını hatırlamıyorum cıktım mı cıkmadım mı, orası mechul.. 08 hazıran