2012/05/18
bugun bır de tum yorgunluguma, uykusuzluguma ragmen, hızlıınıscıkısları olan arkadasımın 'bugunlere bır daha gelmeyeceğiz, an'ı yasayalım, gel bır yemek yıyelım,' demesıyle rotamı degıstırerek taa alibeykoy den bahcesehır e gıttım...yedık, içtık ,oturduk, muhabbet ettik..buyudugumuzu olgunlaştıgımızı farkettım, konustugumuz konular degişmeye baslamıstı..benım master ve ufak bır heyacanımı paylaşmak.. onun ıse; master artı evlilik, cocuklarının gelecegını dusunmeye kadar gıttı yanı..gerısını sız dusunun..:) bunları yazarken 11 yıl oncesı canlandı gozumde..nerelerden nerelere..:))
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
şu zor günlerden geçerken, kaan a destek olmaya çalışırken onun umursamaz davranışları beni çok etkiledi... içinde neler yaşıyordu acaba? ca...
-
çok mu çabuk normalleşiyorum(uz).. gitmek istemek, gidememek, gitsen işe yaramayacağını düşünmek.. üstüne ordakilere yük olmak.. burda elin...
-
nasıl anlatılır nasıl parmaklar konuşturulur... tarifi olmayan bir bir acı.. büyük enkazdan bu yana 71 saat olmuş... ben tam 4 kere işe gel...
-
eylül.......... sana çok şey yükledim.. babamın doktoru... yıllar sonra dört duvarlı bir varlığa sahip olmak.. ve buna sevinememek............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder